Verlangen, verwondering en meer of anders...

Voordat we vertrokken verlangden we naar Olhao. Een gretigheid gebaseerd op de herinneringen vanaf 2016, toen we ervaarden zo tot rust te komen in deze omgeving, met een zeer aangenaam klimaat. Een voorstelling waarbij weer hoorde in een tijd van het jaar dat het in Nederland veelal alleen maar donker, koud en grauw is. We waren er in december, met Kerst, Nieuwjaar, februari, maart, juni en het was altijd feest in onze beleving. Graadje of 16-20, veel zon en af en toe wat wolken. Ook in al die keren wel eens een paar dagen regen. Geen probleem, dan gingen we lezen, monopolyen of kaarten.

Deze keer was het anders. Zoals je kon lezen in de eerste afleveringen van mijn reisblog, waren er allerlei leuke dingen om meteen te denken aan verlengen, want we boekten de laatste keren nooit zo kort. Dat kort komt doordat we ook een seizoen verblijf hebben op de Vier Bannen in Ouwerkerk, met onze caravan. Het seizoen begint 15 maart. We weten dat de caravan al van de winterstalling naar de camping gebracht is. De volgende leukigheid wacht dus al weer.

De weerberichten vanuit Nederland en het weer in Olhao geven zo'n voortdurend een extreem contrast dat het ons doet besluiten eerder terug te gaan. In Olhao hebben we vrijwel de gehele tijd weer gehad dat we normaal in NL ontvluchten: donker, veel wolken en zeer onbestendig. Vooral Frans heeft veel drang om naar huis te gaan. We boeken om en zijn nu 22 maart al thuis in de plaats van de 31e. 

Er is iets veranderd, iets wat ik nog niet kan vatten, iets waarvan ik me afvraag of het blijvend is? Iets waar ik mee bezig ben om te ontdekken of ik beïnvloed word door Frans of dat ik hetzelfde voel. Zijn we nu ineens klaar met Olhao? Stoort het verkeer meer? Is de vis meer van hetzelfde? Was het appartement altijd al zo gehorig? Waar komt deze omslag vandaan?

Niet zonder probleempjes vertrekken we: de bevestiging van de omboeking, die ik kreeg van Suntransfers, waar we altijd gebruik van maken en dat altijd perfect gaat, blijkt alleen een papieren wijziging. Er is geen taxi op de afgesproken tijd. We zijn dat niet gewend want ze zijn altijd ruim voor de tijd aanwezig geweest. Ik heb geen zin in gedoe en bestel bij het hotel een nieuwe taxi. We zien wel hoe we dat verhalen bij Suntransfers.

Transavia deelde ons eergisteren mee dat onze vlucht uitgevoerd zou worden door een Kroatische maatschappij. We waren er niet blij mee, want we boekten immers een Nederlandse maatschappij met daarbij behorende normen. Ik protesteerde via de kanalen en hoorde niets. We hebben een prima vlucht gehad met EFT een organisatie van een stel piloten, die sinds 2020 bestaat.

We lopen de luchthaven uit en merken meteen op dat we te warm gekleed zijn. Het is in NL warmer dan in Portugal.

Fijn de komende tijd weer in zonnig Zeeland. Ik ga me verder verdiepen in verlangen, verwondering en wat er nog meer is in de wijziging die ik/we ervaarden. Blasé geworden?